Dzieło nie musi oznaczać wyłącznie pracy plastycznej. Opowiemy wam o dwóch sposobach na twórczą pracę z przestrzenią biblioteki w trakcie Nocy i nie tylko. Inspiracją proponowanych działań są materiały Fundacji Deloitte przygotowanym w ramach programu Art Thinking. Zapraszamy zatem do wspólnego myślenia sztuką!
Mural to czołowy przykład sztuki ulicy, umożliwiający nie tylko na równy dostęp do sztuki wszystkim przechodniom, ale również nadający unikatowego charakteru danej przestrzeni. Rozejrzyj się po swojej bibliotece. Czy rzuca ci się w oczy ściana, która mogłaby stać się płótnem dla odwiedzających?
Tematyka muralu może być różnorodna, od nawiązań do lokalnej historii aż po abstrakcyjne przedstawienia emocji swoich twórców. Najważniejszym aspektem tej pracy z pewnością jest wspólne podjęcie decyzji o jego tematyce i formie. Decyzja może zostać podjęta zarówno w trakcie spotkania grupy osób zainteresowanych tworzeniem muralu, jak i w ramach plebiscytu lub innej formy głosowania w samej bibliotece.
Do wykonania muralu z pewnością przydadzą się różnorodne przybory plastyczne. Najpopularniejszym narzędziem jest oczywiście farba w sprayu, ale moża sięgać również po inne rodzaje farb lub kolorowe markery. Jeżeli ze względów technicznych nie możecie bezpośrednio pomalować wybranej ściany biblioteki, warto zastanowić się nad wykorzystaniem form tymczasowych.
Jedną z nich jest rzutowanie gotowej pracy na ścianę za pomocą projektora multimedialnego. W ten sposób możecie przedstawić nawet kilka różnych projektów muralu bez konieczności ingerowania w sam budynek. Może w trakcie Nocy zrobicie całą prezentację powstałych w trakcie warsztatów projektów?
Jeśli zależy wam na bezpośredniej pracy ze ścianą, możecie również najpierw ją odpowiednio zabezpieczyć warstwami papieru, gazet, folii lub taśmy, a następnie zapełnić przygotowany obszar np. suchymi pastelami lub markerami.
Mural jako część waszej codziennej przestrzeni stanowi punkt wyjścia do rozmowy o waszych codziennych podróżach i relacjach z przestrzenią. Warto pozostawać z muralem w ciągłej dyskusji. Czy sprawia, że czujemy się bezpieczniej czy wręcz przeciwnie? Czy pozwala nam na indywidualne wypowiadanie swojego zdania czy wymusza mówienie jednym głosem? Czy mural różni się czymś od graffiti? To tylko kilka przykładów pytań, które można zadać zarówno sobie jak i czytelnikom w zupełnie codziennym sytuacjach.
Poprzednie działanie dotyczyło bezpośredniej pracy z przestrzenią. Tym razem skupimy się na ruchu, przemieszczaniu się i dostrzeganiu tego, co niewidzialne.
Zaproś swoich czytelników do odbycia spacerów w przestrzeni biblioteki albo w jej bliskim otoczeniu. Nie będą to jednak zwyczajne spacery. Na starcie uczestnicy otrzymują przedmiot, który pozwoli im wizualnie zaznaczyć wybrane miejsca odwiedzone w trakcie spaceru. Mogą to być karteczki samoprzylepne albo odpowiednio pomalowane małe kamienie.
Uważny spacer polega na świadomej obecności i czujnym przyglądaniu się miejscom, które znikają z naszego pola widzenia poprzez codzienną rutyną. Idąc świadomie, patrzymy na wszystko z zaciekawieniem odkrywania każdego przedmiotu i miejsca po raz pierwszy. Technika ta nawiązuje do praktyk francuskich sytuacjonistów, którzy w latach 60. zeszłego wieku odbywali wycieczki po miastach kierując się wyłącznie własną intuicją i odrzucając idee celu.
Podróżujący mają możliwość zaznaczenia w bibliotece miejsc lub przedmiotów, które wywołują w nich konkretne emocje, wspomnienia czy refleksje. Ich treść zapisują na kartkach lub kamieniach i pozostawiają je dla innych do oglądania.
W ten sposób możecie stworzyć przestrzenną mapę biblioteki składającą się ze skojarzeń i emocji czytelników. Uważne spacery powinny trwać co najmniej 10-15 minut, jednak w zależności od potrzeb uczestników można ten czas dostosować.
Zuzanna Kolebacz
Ilustracje pochodzą z serwisu freepik.com