Improwizacja to nie tylko kreatywna zabawa pomagająca się zintegrować, ale również metoda nieszablonowego, życzliwego myślenia zarówno o samym sobie jak i innych osobach.
Kilka złotych zasad impro
Gotowi? Jeśli tak, to zapraszamy do skorzystania z naszego katalogu improwizowanych integracyjnych gier i zabaw!
Ta zabawa polega na zapamiętywaniu imion.
Prosimy aby uczestnicy stanęli w kole. Po kole przedstawiamy się z imienia i dodajemy do niego nawisko autorki albo autora zaczynające się od litery naszego imienia, np:
Kasia jak ……Krasicki.
Uważamy aby nazwiska autorów się na powtarzały!
Robimy tak 3 razy i za każdym razem przedstawiamy się w ten sam sposób- to samo imię i nazwisko autora, tak aby inni nas zapamiętali. Następnie osoba prowadząca wskazuje dowolną osobę w kole i stara się powiedzieć jej imię oraz nazwisko autora, które padło. Wtedy ta osoba wskazuje kolejną (którą zapamiętała) i mówi jej imię z autorem, aż do momentu kiedy grupa swobodnie będzie mówić imiona osób w kole.
KAŻDY KTO to zabawa dla kilku lub więcej osób. Ma na celu integrację i poznanie się bliżej
Prosimy aby każdy znalazł sobie swoje miejsce na sali i stanął. Następnia dowolny uczestnik może użyć frazy KAŻDY KTO i dodać do niej dalszy ciąg np. LUBI CZYTAĆ KRYMINAŁY. Osoby czytające kryminały zaczynają się poruszać po sali, spacerują aż do momentu, gdy ktoś inny nie powie kolejnego hasła uruchamimającego np. KAŻDY KTO CZYTA W NOCY.
Oczywiście pytania mogą być bardziej podchwytliwe
albo KAŻDY KTO CZYTA NOCĄ,
albo KAŻDY KTO PRZECZYTAŁ WSZYSTKIE LEKTURY,
albo KAŻDY KTO NIE ODDAŁ JAKIEJŚ KSIĄŻKI DO BIBLIOTEKI,
KAŻDY KTO ZNA FRAGMENT „Pana Tadeusza” na pamięć.
Przyglądając się reakcji na pytania możemy w bardzo szybki i zabawny sposób dowiedzieć się czegoś więcej o sobie.
Jest to zabawa edukacyjna dla kilku, nawet kilkunastu osób a treścią może być dowolne zagadnienie. W przypadku NOCY BIBLIOTEK będą to imiona i nazwiska autorów książek.
Osoba Prowadząca przygotowuje 3 pojemniki, paski kartek z nazwiskami autorów, oraz 3 listy tychże autorów z przypisanymi im epokami (tylko do wglądu moderatora). Oczywiście nazwiska pozostawiamy do decyzji osoby prowadzącej.
W pierwszej turze mogą być to autorzy bardzo znani, w drugiej mniej znani a w trzeciej prawie nieznani.
Tura 1.
Uczestnicy gry po kolei losują po jednej kartce z nazwiskiem autora. Gdy już wszyscy mają swoje nazwiska moderator wyznacza początek linii czasowej i mówi gdzie na sali zaczyna się np. Antyk i gdzie jest koniec lini czyli czasy współczesne.
Następnie mówi W SZEREGU ZBIÓRKA, co oznacza, że uczestnicy muszą stanąć przy epoce, z której dany pisarz pochodzi. Uczestnicy muszą pytać się sąsiadów kim są, aby wiedzieć gdzie się ustawić, i żeby zapobiec sytuacji, że Norwid nagle stanie obok Sokratesa. Kiedy już utworzy się linia, osoba prowadząca może sprawdzić czy kolejność się zgadza.
Tura 2.
Zasada jest ta sama tylko stopień trudności większy bo wybieramy trudniejsze nazwiska.
Tura 3.
Nazwiska powinny być bardzo mało znane, tak aby uczestnicy ustawiali się intuicyjnie.
Osoba prowadząca wyjaśnia na koniec prawidłową kolejność.
Zabawa dla całej grupy. Zadaniem osoby prowadzącej jest przygotowanie kilku „opisów przyrody” z wybranych książek. Opcjonalnie można poprosić uczestników aby przynieśli własne. Dobrze aby by opisy pochodziły z różnych gatunków: fantasy, bajki, czy literatura piękna.
Prowadzący powoli czyta fragment uczestnikom. Zadaniem słuchaczy jest podkładanie odpowiednich dźwięków synchronicznie do opisu. Jeżeli np. w czytanym fragmencie jest „szumiący las” to grupa zaczyna wydawać dźwięki szumiącego lasu, ćwierkanie ptaków, szmer wody itp.
Kolejny fragment może przeczytać kolejna osoba. Ważne aby czytać wolno i czekać na dźwięki z widowni. Po zabawie można zainicjować rozmowę i zachęcić uczestników do podzielenia się refleksjami. Czy zauważyli różnicę w danych opisach przyrody? Co się dzieje gdy autor opisuje przyrodę, której ludzkość nie zna? Czym jest dobry opis przyrody? Co oddziałuje najbardziej na wyobraźnię czytelnika?
Jest to również okazja do zaprezentowania różnych gatunków literackich i różnych autorów. Można też zapytać uczestników o ich preferencje.
To zabawa dla odważnych osób, które mają „dryg” aktorski. Polecam zaproponować tę grę w momencie kiedy grupa już się ze sobą wstępnie oswoi.
Zabawa polega na odgrywaniu scenki w taki sposób, aby każde kolejne zdanie rozpoczynało się od kolejnej litery alfabetu. Należy zatoczyć koło alfabetyczne rozpoczynające się od dowolnej litery czyli np. od K do K, lub od P do P.
W scence mogą wziąć udział 2 osoby, ale dopuszczalne jest również granie w 3 lub więcej osób. Na początek najprościej jednak zacząć od dwóch.
Dwie chętne osoby wychodzą na scenę czy środek sali i odgrywają scenkę, w której mówią po jednym zdaniu, a każde następne zaczyna się od kolejnej litery alfabetu. np.: od litery K
Przykładowe inspiracje scenek:
To zabawa w pisanie wierszy „tu i teraz”. Wyobrażamy sobie, że jesteśmy w Klubie Osiedlowego Poety czyli miejscu założonym przez „zwykłych zjadaczy chleba” ale kochających poezję. Zastanówmy się jaką my sami poezję lubimy, jaką znamy na tyle aby spróbować
pobawić się jej formą. Prowadzący może przygotować kilka prostych przykładów z form poetyckich:
Wybieramy 2 dowlone wyrazy nijak do siebie nie pasujące np. młot i dżem i naszym zadaniem jest ułożenie wiersza, aby oba te wyrazy się w nim znalazły.
przykłady :
„Lepiej dżemu pojeść sobie niźli młotem trzepnąć w głowę”
„Pewien Niedźwiedź raz w sobotę
zaczął wymachiwać młotem.
Wszystkie drzewa pouderzał,
a to był kawałek zwierza.
Powystraszał całe ptactwo
i rozjuszył też robactwo.
Wśród owadów roje ciem,
więc zrobiły z niego Dżem.
Teraz już w słoiku siedzi
jest przestrogą dla Niedźwiedzi.”
Zasugerujmy alby za długo nie mysleć nad wierszem ale starać się go stwarzać „tu i teraz”. Oczywiście można też bawić się w poezję drużynowo, a Prowadzący może narzucać gatunki poetyckie. Przygotowane wiersze warto zaprezentować innym!
Katarzyna Michalska